Een aantal jaar geleden hadden wij een slakkenplaag in het tuinenpark waar ik mijn volkstuin heb. Tijdens de schemering was het echt hink-stap-sprong over al deze glibberige beestjes, zelfs (vooral) op de schelpenpaden door het park. (Wie ooit heeft bedacht dat slakken niet van schelpen houden en dat je dus vooral schelpen om je planten moet strooien, is niet goed snik). In één uurtje 's avonds ving ik er wel 300 (allemaal naakt, die slakken dan) en gooide ze in een weiland verderop, want slakken doodmaken dat kan ik niet. (Gif is bij ons gelukkig verboden, dus zie dan die beestjes maar eens te vermoorden… alle methoden daarvoor zijn naar en het wordt een viezige bende.) Maar met het vangen ben ik intussen opgehouden en ik zet alleen nog maar planten neer die ze niet lusten. Hosta is dus nergens te vinden bij ons in Amsterdam-Osdorp.
Leuk onderwerp; slakken...
Als ik er dan een paar honderd in een bloempot had verzameld dan nam ik ze mee in de auto (...) om het park uit te rijden en ze dan een paar honderd meter verderop over het hek het weiland in te kieperen, hoewel, ze laten zich niet heel gemakkelijk kieperen, de plakkerds.
Want als ik dat dichterbij zou doen, dat kieperen, dan zag ik ze alweer in een rij marcherend terug komen naar waar ik ze net had weggeplukt... Dus in de auto, tja… en dat er dan een stel ontsnappen… ze lijken wel erg langzaam, maar als ze ergens niet willen zijn dan zijn ze ineens vliegensvlug. Ik dus al rijdend (gelukkig over een rustig weggetje) één hand aan het stuur en met de andere de vieze glibbers weer in hun pot terugduwend... En dan uiteindelijk bij de juiste plek aangekomen, met veel sappig gras en paardenbloemen, dan wilden de dames en heren ineens niet meer uit hun pot komen, stelletje recalcitrante ettertjes...
Gelukkig was dit een ritueel van een aantal jaar geleden en is in de tussentijd de hoeveelheid blote slakken enorm afgenomen. Maar nog steeds, als ik nieuwe planten wil hebben, dan koop ik er eerst één, zet die neer en als hij er nog staat een paar dagen later, pas dan koop ik er wat meer bij.
12 opmerkingen:
Herkenbaar :)
Ik lig in een deuk....voor geen goud nam ik die ZONDER deksel mee in mijn auto en dan ook nog met de hand terugduwen GRRRRRRRRR!!
Hier wemelt het van die grote kale glibbers......niet nu het zo snikheet is maar anders!!!!!!!!!
De buufs en ik lopen elke avond te sluipen om ze te vangen: de ene heeft het geprobeerd met heeeeeel goedkoop bier in een pot want dat zouden ze lekker vinden..ook een akelige dood maar misschien wel een heel vrolijke???? Ik verzamel ze en ren er mee over straat naar een groot groen veld bij een immense vijver maar eerlijk gezegd neemt de populatie niet echt af dus soms denk ik "hebben ze een kompas of zijn het net konijnen??".
Toch is de tuin ons paradijs en ik neem een kaalgevroten plant maar voor lief. Heb er nu legio waar ze niks van moeten hebben (phlox wordt altijd overgeslagen, Japanse anemoon, Lythrum en Zeeuws Knoopje schijnen ook niet lekker te zijn) en de tuin wordt steeds voller dus wie weet helpt dat wel!
xx Irene
Vergeet ik nog te zeggen dat de slak op jouw illustratie wel heel erg cute is hihi!
Leuke boekcover en zo een grappig verhaal over die slakken. Tja, bij mij gingen ze ook niet mee zonder deksel op de pot ! Haha ! Wij hebben dat soms met kikkers en padden in de tuinvijver. Als we er een stel hebben die nogal veel 'kwaak' op hun zang hebben... dan probeer ik ze toch te vangen en dan in een (afgesloten :) emmer, snel de fiets op naar de grote natuurlijke vijvers wat verder van ons en daar kunnen ze dan zoveel kwaken als ze willen.
Zo herkenbaar!! Die avonturen heb ik ook meegemaakt. Mijn buren verklaarden me voor gek als ik bij het vallen van de avond met een koplamp in de tuin sloop om mijn groentjes te redden. Ik ben er uiteindelijk ook mee gestopt, ze zijn met te veel en op 1 nacht eten ze alles op. Op mijn terras in hoge bakken lukt het wel om wat te laten groeien ☺
Hihi. Ik zie het al voor mij. Wij hebben juist van die huisjesslakken. Die pak je wel makkelijker. En doodmaken? Nee dat niet, maar de kippen zijn er wel dol op. Dus ook geen bestrijdingsmiddelen, al is de natuur wel hard..... Ach en vanmiddag maar weer eens een kaartje gemaakt met een slak.... Zo zijn ze leuk! Groetjes. Nelleke
Wat een heerlijk verhaal, naakt..., zag je in gedachten al even bezig maar gelukkig de slakken dan. Ook ik nam ze niet mee in een pot zonder deksel, brrr. De hosta in onze tuin is een graag gezien doelwit maar we hebben er hier meer met huisjes.
Prachtige illustratie had je gemaakt voor het boek.
lieve groetjes Angelique
Haha, wat een slijmerig en plakkerig verhaal! Dat je die slakken ook gewoon hebt gepakt. Getver!
Gelukkig dat je er nu veel minder last van hebt. Zal zeker helpen om op te letten welke planten je in je tuin zet.
Maar een hele leuke boek cover met slak heb je gemaakt als 'huiswerk'. Heel gaaf en erg mooi van kleur.
Lieve groetjes, Marleen
Wat een leuke bookcover, maar wat een griezelverhaal...
Ik vind slakken zo vies...zou ze voor geen goud vangen en in een open pot meenemen in de auto... Ik had ze vroeger (vorige carrière) in het aanrechtkastje in mijn klas zitten, kleine naaktslakjes. Ze vraten al het papier dat ik er had liggen weg en 's morgens zag ik van die slijmsporen lopen...Brrrr...
Groetjes
Jantine
Ik ben een beelddenker en moet zo hard lachen om dit verhaaltje.
Ook een leuke...
Toen ik nog heel klein was, een soort mini-Sanne, liep ik met mijn tante door de prachtige natuur in Zuid-Limburg. Onderweg kwamen we overal naaktslakken tegen. Ik vond ze zo zielig, allemaal in hun uppie... Telkens als ik er één zag, nam ik hem mee. ik droeg hem totdat ik de volgende tegenkwam en dan zette ik ze bij elkaar. Zo ging dat kilometers lang door. Mijn tante vertelt het verhaal ieder jaar weer.
Liefs,
Sanne
Ooh, Eline dat jij dat durf. Ik zit bij jouw verhaal al te griezelen. Gelukkig hebben wij er geen last van....maar ja, wij hebben achter een 'boulevard' met plantenbakken. In de herfst zie je ze meer. Jij bent een echte dieren vriend. Mijn complimenten. Dat huiswerk ziet er erg leuk uit. Ik heb het 'nagekeken' en geef jou een dikke 10.;)
Hoi Eline,
Ik heb zo genoten van dit verhaal. Ik zag het helemaal voor me! Je moet een kinderboek schrijven over de ettertjes in je tuin. Je schrijft zo levendig en leuk! Tip....... bij de Action zag ik deze week een levensgrote slak als tuinbeeld. Zo leuk! Daar zal je weinig last van hebben ;-) Bedankt voor je leuke verhaal!
Een reactie posten